Update nummertje 3!

Reis logger update 3

Zo daar zijn we weer, wederom een update die redelijk wat dagen bevat. Het is nogal druk, dus helaas zullen jullie het voorlopig hiermee moeten doen..... Internet is nog steeds onderweg, 22 september zou de grote dag moeten zijn... Maar ja het blijft Egypte dus duimen!

Verder zijn onze dagen op dit moment vooral gevuld met werken en nog steeds het ontwikkelen van een routine, thuis had je dat lekker al, hier is het allemaal net even anders. Gelukkig heel veel leuke mensen leren kennen, die allemaal erg behulpzaam en gezellig zijn! Ook de mensen die al langer in Cairo verblijven, erg handig voor dingen die onduidelijk zijn.

Wat betreft werk zit Lotte al in een ritme, die heeft er inmiddels al een lekkere werkweek op zitten, met veel zwemlessen en engeltjes van leerlingen zoals ze het zelf noemt. Voor Alex begint het eigenlijk echt pas aankomende zondag, tot nu toe waren er nog geen gymlessen in het rooster. Maar we hebben er zin in, eindelijk doen waarvoor we gekomen zijn!

Onze eerste vakantie is ook al geboekt, we gaan in onze herfstvakantie een midweekje naar Dahab, lekker aan de zee. Hopelijk prachtig weer (zal wel toch?!) en snorkelen, we gaan met 2 collega's die vlakbij ons wonen. We kijken er naar uit!

Verder is het appartement echt al een beetje thuis geworden wat erg fijn is, we hebben een supermarkt om de hoek ontdekt, wat fijn is want dan hoeven we niet meer naar de Carrefour met de taxi.

Inmiddels zijn we lid geworden van de ACE club, een soort sociale club voor Expats. Hier kan je gezellig na werk een drankje doen, wat eten en kletsen met iedereen.

Maar goed even een kort overzichtje van onze belevenissen van dag tot dag:

Op de 3e van september een normale werkdag voor Lotte, Alex was druk bezig met planning etc met zijn collega's totdat de directrice opbelde, of ik iedereen even mee wilde nemen naar haar kantoor. Nou verwachtte ik niets bijzonders, maar de rest had zijn twijfels. Naar het kantoor van Miss Dazani is meestal slecht, heel slecht nieuws (ze schijnt goed te vergelijken te zijn met mevrouw Bulstronk uit het boek van Roald Dahl)..... Tja... Allemaal op een rijtje alsof we worden afgeschoten.... Ze begint: “ik heb jullie bij me geroepen in verband met jullie life saving course”. Niemand wist van iets..... Kort gezegd, donderdag, zaterdag, zondag, maandag en dinsdag elke dag 4 uur lang het water in plus theorie van een cursus om een internationale reddingszwemmer te worden.... Tja weekend opgeslokt (vrijdag, zaterdag is hier het weekend), maar het kon een stuk slechter.

De volgende dag eerste cursusdag voor Alex..... Lang wachten hij zou er om 09.30 zijn...... Maar in heel Egypte is de stroom afgesloten... Zijn excuses om niet te komen, rijdt hij een Prius ofzo!?!? Maar goed, 's avonds hebben we lekker een broodje Gyros laten bezorgen door “The Greek”, goed te doen! Daarna hup naar de ACE club even het weekend starten.

Op vrijdag zijn we met een klein groepje naar het nationaal historisch museum gegaan, deze hebben we een aantal jaar geleden al bezocht; het was erg indrukwekkend! Deze keer was het lekker rustig (weekend en het toerisme in Egypte in helemaal ingestort), lekker rondkijken dus. Het museum is een prachtig gebouw en vrij groot, toch lukt het ze om iedere kamer echt helemaal vol te stouwen met hun collectie. En dan te bedenken dat ze nog maar een kwart voor hun collectie uitstallen en het feit dat er vast nog wel heel veel stukken zich in het buitenland of privé collecties bevinden: Het Egyptische rijk was vroeger echt ongelooflijk rijk en machtig!

De leukste kamers waren de exposities over Toetanchamon en een kamer met allerlei gerepatrieerde stukken naar een roof in het museum een aantal jaar terug. Dit waren eigenlijk ook de enige kamers waarin ze achtergrond informatie gaven, dus je kan je voorstellen dat anders kamers erg chaotisch overkomen...

Na het museum even over het Tahirplein gelopen (het ligt naast elkaar), erg vreemd om te bedenken wat zich daar allemaal heeft afgespeeld, zeker als je omhoog kijkt en nog uitgebrande regeringsgebouwen ziet staan... Triest!

Daarna met een taxi door downtown Cairo... Het Parijs van het midden-oosten werd het vroeger genoemd, en terecht! Prachtige gebouwen in Europese stijl! Deze kant van Cairo kennen we helemaal niet! Even snel boodschappen gedaan en daarna bij collega's van Lotje een midddagje in het zwembad liggen luieren, afgesloten met home-made chili, heerlijk!

De volgende dag had Lotte ingepland om paard te gaan rijden, ze is samen met Rosie geweest en heeft het prima naar haar zin gehad. Paard was wellicht iets te makkelijk maar goed, ze kreeg al te horen dat er volgende keer een ander paard voor haar klaar zou staan. Leuk om ook in het buitenland je hobby's te kunnen uitoefenen. Voor Alex was het de eerste keer dat lifeguard cursus echt begon, het bleek achteraf op zo'n korte termijn te moeten omdat de Egyptische regering nieuwe regels heeft ingevoerd en tja in dit soort landen is het dan geen keuze. Grappig hoe hier de EHBO nog jaren achterloopt en ze eigenlijk maar wat verzinnen wat betreft regels en condities die worden gesteld.

7 September gewoon weer aan het werk, Lotte lesgeven en Alex in het zwembad om mensen te redden. In de avond waren we uitgenodigd om met collega's van Alex naar Seqouia te gaan... Een restaurant in de Nijl. Het was geweldig, water-taxi in en hup als in Miami Vice scheuren over het water om in een lekker restaurant allerlei Meze's te eten (Egyptische Tapa's). Iets duurder, maar zeker een aanrader!

Maandag..... Oh ja uuh vandaag examen voor life-guard, maar hoe kan dat we hebben toch ook dinsdag nog? Nee, de examinator kan alleen vandaag... Tja alleen in Cairo.. Dus een cursus die normaal 10 dagen duurt, wordt uiteindelijk in 3 dagen gepropt. Nou goed we zien het wel, uiteraard is deze man ook weer 1.5 uur te laat, zoals iedereen in Egypte. Maar daar hebben ze een goed excuus voor: alles gebeurd bij God's wil, dus als je te laat bent of gewoon helemaal niet komt, heeft het zo moeten zijn.

Nou goed examen doen dan maar, of we het halen of niet; bij God's wil! Uiteindelijk haalt iedereen het, tja ook dat is Egypte: wie betaald, die bepaald! De school betaalde de cursus en als die het nodig heeft dat wij slagen.... Vul zelf maar in!

Lotte weer lekker zwembad in en uit, ze begint behoorlijk bruin te worden. Het nadeel is wel dat het zwembad in en uit, de airco in en uit niet echt bevorderlijk is voor haar maag. Maar daar slaan we ons wel doorheen! In de avond hebben we gesoftbald met een team, echt leuk om te doen. Het zou zomaar kunnen dat we dit op gaan pakken!

De volgende dagen, dinsdag, woensdag en donderdag staan vooral in het teken van werken. Lotte begint steeds meer plezier te krijgen en te wennen aan het hoe en wat op school. Ze heeft zelfs als enige inmiddels al een sleutel weten te fixen van het kantoor van gym, buiten het hoofd van de vakgroep doen. Ik zeg de promotie is in kannen en kruiken!

Dinsdag was de eerste dag waarop de leerlingen van Alex op school waren, geweldig! Het gebouw is nu eindelijk een school, allemaal uniformpjes! Echt grappig om te zien dat bij Lotte het toch echt een internationale school is met veel meer nationaliteiten. Bij Alex zijn het vooral Egyptische kinderen van ministers, Egyptische popsterren, sporters etc. De scholen zijn dus echt heel verschillend!

Op woensdag heeft Lotte nog gesoftbald, Alex had erg slecht geslapen en last van zijn maag, even thuis blijven dus. De werkweek werd op donderdag afgesloten bij de ACE club, het was top. Veel bekenden gezien van zowel Lotte haar school, Alex zijn collega's als het softbal. Alex en Lotte ook nog een beetje aan de Shisha gelurkt, best lekker!

Op vrijdag is Lotte gaan zwemmen bij een hotel, Alex moest thuis nog even werk doen (lessen plannen) en 's avonds lekker een BBQ van een collega van Lotje...

Zoals jullie zien komen we niets tekort, het wennen gaat best soepel en we zijn nog niets onoverkomelijks tegengekomen. Het is druk maar we vermaken ons prima, vrienden zijn snel gemaakt en het weer valt echt niet tegen haha. We missen jullie uiteraard wel, maar voor ons beide geldt dat we nog geen seconde spijt hebben gehad! Zodra het internet hier echt is wordt er geskyped en gefacetimed voor het leven! Beloofd!

Nogmaals we missen jullie, maar tijd voor heimwee hebben we niet! Tot snel, liefs!